Hoće li srbijanski predsjednik Aleksandar Vučić umjesto “badnjaka” zapaliti iskru sukoba u Crnoj Gori, nakon napetosti koju je izazvalo usvajanje Zakona o slobodi vjeroispovijesti. Taj zakon u Srbiji tumače samo kao “otimačinu njihove imovine”, a u Crnoj Gori kao zakon koji osnažuje i potvrđuje njihov nacionalni i državni identitet.
Aleksandar Vučić najavio je da će baš u toj delikatnoj i naelektriziranoj situaciji, uz blagoslov patrijarha SPC-a Irineja, otići 6. siječnja na “paljenje badnjaka” da “bude sa srpskim narodom”. U našem neposrednom susjedstvu vrije, a Vučić se igra vatrom te je u škakljivoj situaciji - ode li, može izazvati sukobe, a ako ne, može ispasti mlakonja koji ne podržava “svoj srpski narod”.
Rekao je da je Božić vrijeme “mirenja i praštanja”, ali njegov potez je sve samo ne to. Vučićev dolazak poslao bi poruku da dovodi u pitanje državni suverenitet Crne Gore i njezin opstanak. U Podgorici još nisu dobili službeni zahtjev za sporni Vučićev dolazak. U isto vrijeme, i Milo Đukanović je najavio paljenje badnjaka na Cetinju, a prosrpski političari pozivaju da se to spriječi svim sredstvima.
Dakle, ima prostora da bukne nasilje. Vučić si je dao još 24 do 36 sati za “razmišljanje” - da se usije atmosfera oko tih nagađanja, a i da on opet odigra “ulogu mirotvorca” i “spasioca” koju je sebi lažno dodijelio, jer je u sukobu sa svima u regiji.
Osim toga, prosrpske snage pripremaju daljnje akcije protiv zakona, a dolaskom Vučića samo bi ojačali svoje, blago rečeno, nedobronamjerne poteze i ponašanje prema državi Crnoj Gori i crnogorskom nacionalnom identitetu. Poziv mitropolita crnogorsko-primorskog Amfilohija da Vučić ne dolazi, provučićevi mediji dočekali su na nož pa je čak optužen da “radi za Đukanovića”. Vučić se ozbiljno igra vatrom.