Kur’an Časni je muslimanima sveta knjiga koja, po njihovu vjerovanju, sadrži “nebeski zakon”, konačnu poruku koju je ljudima uputio Bog Ibrahima, Ishaka i Jakuba (za Židove: Abrahama, Isaaka i Jakoba), dakle abramitski Bog koga obožavaju i kršćani. Tu je poruku, po muslimanskom vjerovanju, 610-632. prenio Muhammed, Božji Poslanik, a Muhammed kaže da mu je te Božje riječi prenio melek (židovski: malah) Džibril (Gabriel, koga kršćani smatraju arhanđelom, za mazdaiste Sraoš). Muhammed je poticao zapisivanje Kur’ana, koji je razređen u 114 sura (poglavlja). Arapski kojim je zapisan Kur’an postao je standard, pa se u tom pogledu arapski jezik ne mijenja od st. VII.
Smatrajući klasični arapski Božjim jezikom, muslimani smatraju da je Kur’an neprevodiv, ali je moguće prevesti njegovo značenje. U Hrvatskoj je još 1969. objavljen takav prijevod Džemaluddina Čauševića iz 1937. Sada se uglavnom koristi prijevod Besima Korkuta iz 1976.
Kur’an se temelji na židovskoj i kršćanskoj Objavi, štuje kao Božje proroke i Musu (Moše/Mojsije) i Isu (Isus) koga je rodila djevica, ali odbacuje ideju Trojstva i zabranjuje Bogu “pridavati druga”.
Kur’an uči što treba vjerovati (iman), koje su islamske dužnosti (ibadat), te kako se ljudi imaju vladati (ahlak). U njemu Muhammed kaže: “Poslan sam da usavršim plemenita svojstva ljudi”. “Kur’an” je u hrvatskome tuđica, internacionalni arabizam: “qur’an” je u arapskome infinitiv koji se prevodi glagolskom imenicom “čitanje” ili “skupljanje” (usp. da u slovenskome “brati” znači “čitati”).