Nedavni “indoor” hip hop festival Drito, za čije se nedavno treće izdanje panično tražila ulaznica viška, potvrdio je da se posljednih sezona stvorila pulsirajuća “nova rap scena”. Njezini protagonisti, premda dobar dio njih djeluje mimo “službenih medijsko-diskografskih” kanala, nemaju problema dosegnuti “prepoznatljivost i vizibilnost”.
Najbolji primjer takve “underground” prakse, koja dobacuje do zavidne popularnosti, jest Krankšvester čiji četvrti album “IV” sublimira ono najluđe u dosadašnjim iskazima tog osječkog rap dua koji čine Sett i 3ki Stil. Za tinejdžere je danas gotovo nemoguće naći atraktivniji “bend” od Krankšvestera i nitko se ne bi trebao zgražati ako se “klinci” pale na razvratnost i odvratnost te namjerno odreknuće od političke korektnosti kakvu, sukladno naslovnici albuma, često mačistički gaze Krankšvester.
Kako god okrenuli, na prvu loptu ludo su zabavni i duhoviti, čak i kad se ne izdižu iznad prizemnih fora i štoseva, uz neizbježno “sve u šesnaest” psovanje i opisivanje seksa za novac ili bez primisli na bilo kakvu ljubavnu vezu. Društvenim mrežama i večernjim izlascima, a i njihovim pjesmama caruju seks, droga i hip hop, uz svojevrsnu restauraciju atmosfere rejvova ranih 90-ih pa iz te dekade potječu i neki od semplova poput onoga iz “Smack My Bitch Up” The Prodigyja u skladbi sličnog naziva “Smek maj pička”.
Krankšvester izvode i pop-kulturalne akrobacije, a povremeno ulaze i u analizu hrvatske egzistencijalne svakodnevice pa viču “glasaš za HDZ i onda se čudiš što nemaš za kruh, jabuku ni puding”, dok u uvodnoj “Sve je otišlo u kurac” konstatiraju da je “đavao samo promijenio strategiju, ljudi su se boli iglom prije tries godina, sad je kladionica”, a i “pornografija, draga braćo u Kristu”. U hitu “Gaber” poentiraju s “Bože uzmi ISIS, koleru i sušu, i vrati DJ Bobu, Scootera, Marushu”, a u odjavnoj “Ambicije nakon rada” s “moja jedina je želja bila rast, iznad svih tih jadnih mamojebača što žele krast”.
No, unatoč njihovom ludizmu koji može i namćoru poput ovoga izmamiti osmijeh na lice, ostaje dojam da se njihove fore o seksu, drogama i rejvu jednako brzo troše, odnosno da u hip-hopu predstavljaju otprilike ono što su u hard rocku predstavljali Vatreni poljubac i Nervozni poštar, kasnije Živo blato i danas Brkovi.
Ako je to sve što tražite od glazbe, onda je Krankšvester totalno ludilo od zajebancije, no ako ste stariji od sedamnaest onda biste trebali uočiti razliku između njih i TBF-a, Ede Maajke, Kandžije ili The Streetsa i Sleaford Modsa, da ne idem skroz do Sex Pistolsa. Ali, što se stari glazbeni kritičar ima buniti, a nisu li i socijalne paradigme danas takve da Krankšvester, više “porno rap” zafrkanti nego opaki “krimosi”, ne zvuče nadrealno nego poput ogledala društva u kojem živimo?
