Ne postoji naoko besmislenija borba od one oko prezimena. Zdravorazumsko čeljade moralo bi misliti da je prezime, ta plemićka navada koja se zadržala kao dio našeg identiteta radi lakšeg birokratskog raspoznavanja, stvar osobne preferencije i izbora, ali čini se da u realitetu nije tako. Poznajem žene koje su s budućim muževima vodile bitke oko pukog dodavanja njegova prezimena (ali zašto, jesi li onda do kraja moja, planiraš li se rastati, i tako dalje), poznajem žene koje su odbile muževevo zbog vlastitih karijera stvorenih prije braka, ali rjeđe su priče o zajedničkom davanju prezimena djeci. Čini se kao da se žene do tog trenutka već iscrpe, pa ona strast i onaj prkos kojima vode bitke oko vlastitog imena posustane.
Ubiju nas, rekla bih, trudnoća,...